Film ten został opracowany w 2009 r. z okazji 65. Rocznicy Przyjazdu Dzieci Polskich z Syberii do Nowej Zelandii i zawiera on krótką historię polskich dzieci, które wraz z rodzinami przeżyły koszmar sowieckiej niewoli.
Materiał jest własnością Archiwum Nowej Zelandii (Archives NZ).
W polskiej wersji został przygotowany przez Mariana Ceregrę zamieszkałego w Nowej Zelandii.
Już tylko miesiąc został do następnego etapu Ogólnopolskiego Konkursu Historycznego – “Dzieci Pahiatua”. Testu wiedzy z informacji przekazanych o sobie i rodzinie przez mieszkające w latach 1944 – 1949 polskie dzieci w Pahiatua w Nowej Zelandii. Informacje te są umieszczone na stronie www.pahiatua.pl w zakładce Literatura. Jest to książka Dwie Ojczyzny – Polskie dzieci w Nowej Zelandii – Tułacze wspomnienia zredagowana pod kierunkiem Stanisława Manterysa, którego rodzice mieszkali przed II wojną światową w Zarogowie koło Miechowa. Będzie to 40 pytań z czterech etapów z życia tych dzieci. Pierwszy to pobyt na wschodnich terenach przedwojennej Polski, czyli na Kresach. Drugi okres to deportacja (wywózka) i dramatyczne chwile na Syberii lub w Kazachstanie. Trzeci okres to ucieczka z Rosji Sowieckiej do Iranu. Czwarty to pobyt w Pahiatua w Nowej Zelandii i realizacja swoich planów.
Obecnie na stronie www.pahiatua.pl można zobaczyć nadesłane przez uczestników Konkursu prace: obrazy, grafiki, opracowania, wiersze, prezentacje, muzykę i filmy. Do konkursu zgłosiło się 172 uczestników z całej Polski. Wg kolejności zgłoszeń z: Warszawy, Tarnowa, Kalwarii Zebrzydowskiej, Miechowa, Wrocławia, Pojałowic, Bukowskiej Woli, Gdańska, Charsznicy, Włocławka, Kwidzyna, Sztumu, Opola, Dobrzenia Wielkiego, Krakowa, Myślenic, Bochni, Łodzi, Kup, Kielc, Olkusza, Bilczy, Dębicy, Szreniawy i z miejscowości Rajbrot.
Jeszcze ciekawsza jest lektura adresów IP osób, które oglądają stronę www.pahiatua.pl. Stronę odwiedziło do tej pory ponad 1800 osób z całego świata. Odwiedzin jest ponad 6,6 tysięcy, czyli odwiedzający ponownie zaglądają na stronę www.pahiatua.pl. Nie będę wymieniał miejscowości z Polski. Najciekawsze są odwiedziny ze Świata. Oto kilka przykładów (częściowo w kolejności pojawiania się, gdyż nie od początku śledzę tę kwestię): Wellington – Nowa Zelandia, Dublin – Irlandia, Kassel – Niemcy, Wichita – USA, Ottawa – Kanada, Wilmington – USA, Moskwa – Rosja, Moron – Argentyna, Denver – USA, Sankt Petersburg – Rosja, Juarez – Meksyk, San Jose – USA, Mount Pleasant – USA, Ateny – Grecja, Guiyang – Chiny, Meizhou – Chiny, Rio De Janerio – Brazylia, Bandung – Indonezja, Jining – Chiny, Caracas – Wenezuela, Kolonia – Niemcy, Tokio – Japonia, Londyn – Wielka Brytania, Bandung – Indonezja, Stara Zagora – Bułgaria, Dar Es Salaam – Tanzania, Haarlem – Holandia, itd.
Na zakończenie proponuję mały konkurs. Pierwszą pracę, którą otrzymał organizator: Międzyzakładowa Komisja Pracowników Oświaty i Wychowania NSZZ Solidarność w Miechowie była praca Magdaleny Rykowskiej z Gdańska. Pytanie konkursu brzmi: jakiej sytuacji dotyczy ten obraz. Odpowiedzi prosimy przesyłać na adres konkurs@pahiatua.pl. Trzy pierwsze osoby, które prawidłowo odpowiedzą zapraszam 2 czerwca na rozdanie nagród do Domu Kultury w Miechowie o godzinie 12-tej.
Obraz Magdaleny Rykowskiej z Gdańska
Historia rodziny Serafina i Celestyny (Piwowarczyk) Manterys zaczęła się w Zarogowie koło Miechowa.
Serafin Manterys z rodziną przy stodole w Zarogowie, wczesne lato 1930
http://manterys.com/SerafinManterys2111899721942.aspx
Czesław Gamrat
Prace konkursowe nadesłane przez uczestników konkursu:
Zgłoszenia dokonujemy elektronicznie w zakładce KONKURS wybierając ZGŁOSZENIE DO KONKURSU.
Wiadomości niezbędne do skutecznego udziału w Konkursie w zakładce LITERATURA, bądź w bibliotece, książka Dwie Ojczyzny. Polskie dzieci w Nowej Zelandii. Tułacze losy. pod redakcją Stanisława Manterysa.
Dodatkowe informacje w zakładce PRZYDATNE LINKI.